Planowane postarzanie produktu, także planowane ograniczenie trwałości produktu, zaplanowana żywotność produktu (ang. planned obsolescence) – strategia producenta, mająca na celu takie projektowanie towarów, aby miały one ograniczony czas użytecznego życia, po tym zaś okresie stawały się niesprawne, a często nieopłacalne w naprawie.

Planowe postarzanie produktu ma wymusić na konsumencie ponowne kupienie produktu i tym samym przyniesienie zysku producentowi. Co do zasady przedsiębiorstwa produkcyjne nie przyznają się do tej praktyki, a niekiedy otwarcie ją negują.

Praktyka ta szkodzi środowisku naturalnemu:

• Do produkcji nowych wyrobów są potrzebne nowe zasoby i energia, co nie sprzyja ekologii.
• Przestarzałe produkty są kierowane na składowisko odpadów zwiększając zanieczyszczenie środowiska.
• W przypadku recyklingu znów potrzebna energia i nowe materiały.

W ten sposób planowane ograniczenie trwałości produktów sprzyja marnotrawstwu zasobów naturalnych i degradacji środowiska naturalnego jako całości.